Keeen juu fiiil de loof tunaaajt?

End keeen juuu fiiil de looof tunaaajt?

Noł.

Smutno mi. Tak zwyczajnie. Tak trochę. Nie, żeby płakać. Nie, żeby narzekać. Nie, żeby obżerać się czekoladą. Ale jednak smutno. Akurat, aby słuchać melancholijnych piosenek, aby myśleć za wiele, aby leżeć i marzyć. I w sam raz, żeby chcieć się do kogoś przytulić. Tak po prostu. Świadomość posiadania osoby, która pragnie naszego szczęścia, naszej bliskości, naszej miłości, to cudowna świadomość. Jedna z najlepszych. Każdy człowiek chce kochać i każdy chce być kochany. Tak wiele nas dzieli... a jeszcze więcej łączy.

I czy czujesz miłość tego wieczoru?

Chciałabym...

Mimo wszystko

Dużo za dużo się dzieje. Niezdrowe myśli doprowadziły bliską mi osobę do poważnych błędów - tabletki i szpital. Szkolny nawał wcale nie pomaga, utrudnia wręcz życie. Ból kręgosłupa u babci. Szaleństwo żywiołu tuż przy domu, pożar w pełnej okazałości. I jeszcze głupie nadzieje. Jakaś dziwaczna gra, przedstawienie, którego nie rozumiem. Chciałabym to poukładać, ale wiem, że i tak nie mam na nic żadnego wpływu. Niech się dzieje, co chce.

A ja sobie posiedzę i poudaję, że jest dobrze. Najważniejsze, że czuję się szczęśliwa. Mimo wszystko.

Nie płacz, maleńka, szkoda łez...

Tak mało-dużo słów

Ciągłe dialogi, rozmowy o sprawach wielkich i całkiem niedużych. Jeszcze tyle chciałabym Ci powiedzieć, a tak mało znam słów. Nawet wspomagając się słownikiem, nie byłabym w stanie wyrazić wszystkich targających mną emocji. Wiele błędów logicznych i składniowych zrobię, próbując przedstawić, co się kłębi w mej głowie. Sens i wątek gubić będę wciąż, choć bardzo staram się zachować w miarę racjonalny ton. Tyle myśli, tyle słów niewypowiedzianych. A w sercu znów mam bałagan.

NOSZ KURWA JEGO MAĆ